fuir

[fɥiʀ]
verbe intransitif Conjugaison
1.
[chercher à s'échapper]    
هَرَبَ (–ُ)

 faire fuir qqn    
هَرَّبَ فُﻻنًا

2.
[avoir des fuites]    
رَشَحَ (–َ)


  

fuir


verbe transitif Conjugaison
تَهَرَّبَ مِنْ
 fuir qqn    
تَهَرَّبَ مِنْ فُﻻنٍ
 fuir qqch    
هَرَبَ مِنْ شَيْءٍ

Mots proches

Regardez l'image et cochez la bonne réponse.