encadrer

[ɑ̃kadʀe]
verbe transitif Conjugaison
أَحاطَ بِإطارٍ
 encadrer une photo    
أَحاطَ صورةً بِإطارٍ
 encadrer un tableau    
أَحاطَ لَوْحةً بِإطارٍ
 ne pas pouvoir encadrer qqn fam    
ما اسْتَطاعَ تَحَمُّلَ فُﻻنٍ

Mots proches