bouger
[buʒe]verbe transitif Conjugaison
حَرَّكَ
bouger
verbe intransitif Conjugaison
1. | [remuer] تَقَلَّبَ le bébé bouge en dormant يَتَقَلَّبُ الطِّفْلُ وَهُوَ نائمٌ |
2. | [sortir] خَرَجَ (–ُ) ne pas bouger de chez soi ما خَرَجَ مِنْ مَنْزِلِهِ |
3. | [changer] تَغَيَّرَ faire bouger les choses أَحْدَثَ تَغْييرًا في اﻷُمورِ |