offenser
[ɔfɑ̃se]verbe transitif Conjugaison
1. | [personne] Conjugaison kränken |
2. | [braver]
offenser qqn bei jm Anstoß erregen offenserqqch gegen etw verstoßen |
s'offenser
verbe pronominal Conjugaison
s'offenserde qqch etw übel nehmen
1. | [personne] Conjugaison kränken |
2. | [braver]
offenser qqn bei jm Anstoß erregen offenserqqch gegen etw verstoßen |
Quel nom prend l'article der ?