requérir
[ʀəkeʀiʀ]verbe transitif Conjugaison
1. | [nécessiter] اسْتَوْجَبَ ce travail requiert une grande minutie يَسْتَوْجِبُ هَذا العَمَلُ الكَثيرَ مِنَ الدِّقةِ |
2. | [DR] الْتَمَسَ ce crime requiert une peine de prison يَقْتَضي هَذا الجُرْمُ عُقوبةً بالسَّجْنِ requérir une peine de vingt ans pour l'accusé الْتَمَسَ عُقوبةَ عِشْرينَ عامًا لِلمُدَّعى عَلَيْهِ |
