aufkriegen
transitives Verb Conjugaison
(umgangsprachlich)
1. | [öffnen können]
arriver à ouvrir
[Knoten] arriver à défaire |
2. | [aufessen]
etw nicht aufkriegen ne pas arriver à finir qqch |
1. | [öffnen können]
arriver à ouvrir
[Knoten] arriver à défaire |
2. | [aufessen]
etw nicht aufkriegen ne pas arriver à finir qqch |
Remplissez le blanc.
Karin ____________ im Restaurant.