brennen
( prät brannte, perf hat gebrannt )intransitives Verb Conjugaison
1. | [Haus, Sonne, Wunde]
Conjugaison brûler
es brennt! au feu! |
2. | [Lampe] être allumé (f allumée) |
3. | [erregt sein]
vor etw (D) brennen brûler de qqch darauf brennen, etw zu tun brûler de faire qqch |
brennen
( prät brannte, perf hat gebrannt )transitives Verb Conjugaison
1. | [einbrennen]
ein Loch in etw brennen (A) faire un trou dans qqch |
2. | [Ton]
Conjugaison cuire
[Schnaps] Conjugaison distiller |