botter
[bɔte]verbe transitif Conjugaison
1. | [chausser] être botté Stiefel anhaben |
2. | (familier) [frapper] botter les fesses de qqn jm einen Fußtritt geben |
3. | (familier & vieilli) [plaire à] ça me botte! das passt mir! |
1. | [chausser] être botté Stiefel anhaben |
2. | (familier) [frapper] botter les fesses de qqn jm einen Fußtritt geben |
3. | (familier & vieilli) [plaire à] ça me botte! das passt mir! |
Quelle langue parle-t-on à Florence ?