scoppiare
verbo intransitivo
| 1. | [generalmente]
Conjugaison éclater
scoppiare a piangere/a ridere éclater en sanglots/de rire |
| 2. | [esplodere] Conjugaison exploser |
ITALIEN
FRANÇAIS
FRANÇAIS
ITALIEN| 1. | [generalmente]
Conjugaison éclater
scoppiare a piangere/a ridere éclater en sanglots/de rire |
| 2. | [esplodere] Conjugaison exploser |
Cochez la bonne réponse.
Alice est fatiguée. Que dit-elle ?