frustrer
[fʀystʀe]verbe transitif Conjugaison
| 1. | [priver]
frustrer qqn de defraudare qn di |
| 2. | [décevoir] frustrare |
FRANÇAIS
ITALIEN
ITALIEN
FRANÇAIS| 1. | [priver]
frustrer qqn de defraudare qn di |
| 2. | [décevoir] frustrare |
À quoi correpond cette image ?