abrutir
[abʀytiʀ]verbe transitif Conjugaison
| 1. | [abêtir] abbrutire |
| 2. | [accabler]
abrutir qqn de sovraccaricare qn di |
s'abrutir
verbe pronominal Conjugaison
| 1. | [s'épuiser] sfinirsi |
| 2. | [s'abêtir] abbrutirsi |
FRANÇAIS
ITALIEN
ITALIEN
FRANÇAIS| 1. | [abêtir] abbrutire |
| 2. | [accabler]
abrutir qqn de sovraccaricare qn di |
| 1. | [s'épuiser] sfinirsi |
| 2. | [s'abêtir] abbrutirsi |
Choisissez la bonne traduction.
melanzane