languir
[lɑ̃gir]verbe intransitif Conjugaison
1. | [personne]
languir (de qqch) (vor etw (D) ) vergehen |
2. | (soutenu) [conversation] dahinsiechen |
3. | [attendre]
faire languirqqn jn warten lassen |
1. | [personne]
languir (de qqch) (vor etw (D) ) vergehen |
2. | (soutenu) [conversation] dahinsiechen |
3. | [attendre]
faire languirqqn jn warten lassen |
Cochez la bonne traduction.
le jus