pender
verbo intransitivo Conjugaison
1. | [colgar]
pender (de) pendre (à) |
2. | (figurado)
[amenaza etc]
pender sobre peser sur |
3. | (figurado) [sentencia etc] être en suspens |
1. | [colgar]
pender (de) pendre (à) |
2. | (figurado)
[amenaza etc]
pender sobre peser sur |
3. | (figurado) [sentencia etc] être en suspens |
Choisissez la forme conjuguée au passé simple qui convient.
Mi hermana me ayudó y … mi ejercicio.