dérailler
[deʀaje]verbe intransitif Conjugaison
1. | [train] deragliare |
2. | (familier) [être détraqué] impazzire (aux : essere) |
3. | (familier) [divaguer] dare i numeri |
1. | [train] deragliare |
2. | (familier) [être détraqué] impazzire (aux : essere) |
3. | (familier) [divaguer] dare i numeri |
Reconnaissez-vous ce plat ?
Cochez la bonne réponse.