distrait, distraite

[distʀɛ, ɛt]
participe passé
→ distraire


  

distrait, distraite


adjectif
شارِد
 un écolier distrait    
تِلْميذٌ شارِدٌ
 poser un regard distrait sur qqch    
رَمَقَ شَيْْئًا بِنَظْرةٍ شارِدةٍ
 je l'écoutais d'une oreille distraite    
كُنْتُ أَسْتَمِعُ إلَيْهِ مِنْ دونِ إصْغاءٍ

Mots proches