dû, due

[dy]
participe passé
→ devoir


  

dû, due


adjectif
1.
[à payer]    
مُسْتَحِقّ

 payer la somme due    
دَفَعَ المَبْلَغَ المُسْتَحِقَّ

2.
[causé]    
ناجِمٌ عَنْ

 un incendie dû à une fuite de gaz    
حَريقٌ ناجِمٌ عَنْ تَسَرُّبِ غازٍ



  


nom masculin
حَقّ ج حُقوق
 réclamer son dû    
طالَبَ بِحَقِّهِ

Mots proches