souffrir

[sufʀiʀ]
verbe intransitif Conjugaison
1.
[douleur physique]    
تَأَلَّمَ

 je souffre du dos    
أَتَأَلَّمُ مِنْ وَجَعِ ظَهْري

2.
[maladie, douleur morale]    
عانى

 souffrir de diabète    
عانى مِنْ داءِ السُّكَّريِّ

 il a beaucoup souffert de leurs moqueries    
عانى كَثيرًا مِنْ سُخْرياتِهِم

3.
[éprouver un dommage]    
تَأَذَّى

 souffrir d'un accident    
تَأَذَّى مِنْ حادِثٍ

Mots proches

Cochez la bonne réponse.

  • toi (“tu es” au fémininw)