balancer

[balɑ̃se]
verbe transitif Conjugaison

1.	[bouger]     أَرْجَحَ  balancer les bras     أَرْجَحَ ذِراعَيْهِ

2.	fam [mettre au rebut]     تَخَلَّصَ مِنْ  balance toutes ces vieilleries !     تَخَلَّصْ مِنْ هَذِهِ اﻷَغْراضِ القَديمةِ كُلِّها!

  

se balancer

verbe pronominal Conjugaison
تَأَرْجَحَ

se balancer sur sa chaise     تَأَرْجَحَ عَلى كُرْسيِّهِ