crouler

[kʀule]
verbe intransitif Conjugaison

1.	[tomber en s'affaissant]     انْهَار  un mur qui croule     جِدارٌ يَنْهَارُ

2.	fig [être surchargé]     كانَ مُثْقَﻻً  crouler sous le travail     كانَ مُثْقَﻻً بِالعَمَلِ