écœurer
[ekœʀe]verbe transitif Conjugaison
1. | [dégoûter] قَزَّزَ son parfum m'écœure عِطْرُهُ يُنَفِّرُني |
2. | [répugner] أَثارَ اﻻشْمئْزازَ la corruption l'écœure يُثيرُ الفَسادُ اشْمئْزازَهُ |
1. | [dégoûter] قَزَّزَ son parfum m'écœure عِطْرُهُ يُنَفِّرُني |
2. | [répugner] أَثارَ اﻻشْمئْزازَ la corruption l'écœure يُثيرُ الفَسادُ اشْمئْزازَهُ |
Vrai ou faux ?
ana min maksik